fbpx

Blog

Elif Nur Akınet | Romanya’da AGH
Gönüllü Yazıları

Elif Nur Akınet | Romanya’da AGH

Merhabalar! Ben Romanya’da 3 aylık EVS gönüllüsüydüm. Üniversite hayatım boyunca EVS için çeşitli projelere başvuru yapmış ve hiçbirinden sonuç alamamıştım. Mezuniyetimden bir sene sonra EVS projesine katılma imkanı elde ettim. Bir gün liseden yakın arkadaşım arayıp Romanya’daki bir derneğin EVS projesi için gönüllü aradığını söyledi. Bu fırsatı değerlendirip Europass CV’mi hemen Romanya’daki kuruluşa gönderdim. Yaklaşık bir hafta içinde olumlu dönüş aldım ve heyecanla vize için işlemleri için belgelerimi hazırlamaya başladım.

Tüm işlemler halloldu, gönderici kuruluş biletimi aldı ve o büyük gün geldi çattı. Havaalanında diğer gönüllülerle tanışıp aynı uçağa bindik ve maceram başladı. Uçakta günlüğüme yazdığım notların bir kısmını paylaşmak istiyorum:

‘’Şu an uçaktayım. On dakika önce İstanbul’dan havalandık Romanya’ya Otopeni havaalanına doğru hareket ediyoruz. Hava güneşli. Romanya’da beni neler bekliyor, projemin son günü bu günlüğe neler yazacağım her şeyi merak ediyorum. Acaba güzel anılarım mı olacak yoksa kötü anılarım mı? Yaklaşık 1 saat sonra benim için yeni bir hayat başlayacak. Ne ile karşılaşırsam karşılaşayım her şey güzel olacak, inanıyorum! Akşam Romanya’dayken tekrar yazacağım görüşürüz…’’

Neyse ki yazdığım gibi oldu her şey çok güzel geçti.

Biraz projemden bahsetmek istiyorum. Projemin ismi futbol ile entegrasyon idi. Bükreş’te bir lisenin yurdunda lisede okuyan çocuklarla birlikte kalıyorduk. Pazartesi ve salı günleri okula gidip çocukların beden derslerine giriyor onlarla birlikte futbol, voleybol, basketbol ve hentbol oynuyorduk. Çarşamba günleri Bükreş’teki derneğe gidip bir haftalık değerlendirme yapıyor ardından bir saat Romence dersi görüyorduk. Dernekte işimiz beş-altı gibi bitiyordu ardından çocuk hastanesine gidiyor çeşitli kostümler giyip çocuklara şarkılar söylüyor, onlarla oyun oynuyor ve çeşitli hediyeler götürüyorduk. Perşembe günleri ise kaldığımız yurtta çocuklara geleneksel etkinlikler düzenliyorduk. Her cuma ise özel okula gidip okuldaki mental problemi olan çocuklarla resim ve el işi yapıyorduk.

Projenin haricinde eğer uzun dönem EVS gönüllüsüyseniz bir hafta süren On-Arrival Training’e katılıyorsunuz. Uzun dönem gönüllüsü olduğum için ben de katıldım. Bu eğitimde Romanya’nın farklı şehirlerinde uzun dönem gönüllülük yapan 65 gönüllü bir araya geldik. İtalya, İspanya, Ermenistan, Gürcistan, Yunanistan, Almanya ve birçok ülkeden Romanya’ya gelen gönüllüler ile hem tanışma fırsatı buldum hem eğitim aldım hem de eğlendim. İngilizcemi geliştirebilmek için çok iyi bir olanaktı benim için. Eğitimin bittiği gün diğer gönüllülerden ayrılacağım için içim burkulmuştu açıkçası.

Projem vesilesiyle 3 ay boyunca çocuklarla birlikte olma fırsatı buldum. Farklı ülkelerden arkadaşlarım oldu. Yeni ülkelere seyahat ettim ve farklı kültürleri öğrendim. Romanya’da iken sürekli ‘’İyi ki’’ dedim. Hayatım boyunca aldığım en güzel kararlardan birisi EVS projesine katılmak olduğunun farkına vardım. Dönüş günüm geldiğinde keşke biraz daha kalma imkanım olsaydı dedim kendi kendime.

Herkesin EVS projesine katılıp bu ayrıcalığı yaşaması gerektiğini düşünüyorum 🙂

Elif Nur Akınet