SMILE projesi hakkında deneyim, duygu ve düşüncelerimi paylaşmadan önce havaalanına varana kadar yaşadığımız şeylere değinmek istiyorum. Benim için oldukça heyecanlı bir bekleyişin olduğu bir süreçti. Proje için katılımcı olacağımı öğrendiğimde henüz pasaportum bile yoktu, hızlıca pasaport için başvuru yaptıktan sonra 1 hafta sonra gelen pasaportla vize işlemleri için İstanbul’a gittik. Bu süreçte beklemek ve sabır en gerekli şeydi. Oldukça heyecanlı bir bekleyişin ardından biraz zor da olsa sadece gitmeden bir gün önce vizem çıkmıştı ve derin bir “oh” çekmiştim.
Ardından düştük yollara, önce İstanbul… Vapura bindiğimde gülümsedim, ilk yurtdışı deneyimim için yollardaydım. Havalanın da uzunca bir bekleyişin ardından uçağımızdaydık ve önce Kiev’e ardından da Varşova’ya doğru yollara çıkmıştık. Varşova’ya adım attığımızda önümüzdeki 4 günü merakla bekliyordum. İlk günümüz de küçük bir keşif gezisinden ardından akşam yemeğinde Almanya’dan gelen ve Polonya’da ki ev sahibi kuruluşumuzdan katılımcılarla tanıştık.
SMILE: Connecting Generations projesi 3 ülkeden 28 genç ve yetişkin bireyi bir araya getirirken, kuşaklararası iletişim ve öğrenmenin gerekliliğini ve önemini göstermeyi amaçlıyordu. Hep birlikte yürüttüğümüz faaliyetlerde; oyunlar oynadık, şehir avı yaptık, Varşova’da birlikte gidebileceğimiz mekanları keşfettik… Projenin son gününde ev sahibi kuruluşumuzun da yer aldığı bir panayırda çocuklara yönelik faaliyetlerin düzenlenmesinde görev aldık, proje faaliyetlerimiz ile ilgili bazı görsel materyalleri sergileme şansı bulduk. Panayır günü yüz boyamadan, puzzle aktivitelerine, sokak oyunlarından dans etmeye kadar bir sürü etkinlik gerçekleştirildi. Çok eğlendiğimiz bu gün de yavaş yavaş bize ayrılan süremizin sonuna gelmiştik. Panayır faaliyetleri bittikten sonra, vedalaşmalar ve ayrılmalar başladı. Biz Türk grubu olarak Varşova’da sabahlayacağımız için günün tadını çıkarmaya ve şehrin keyfini çıkarmaya çalıştık. Havaalanına vardık ve uçağa bindiğimiz an şehre vedamızı etmiştik.
Ver elini Viyana… Önce Viyana’ya ve orada ki 5 saat bekleyişin ardından İstanbul’a gidecektik. Ama bu bekleyişi değerlendirmeden olmaz. Viyana’da geçirdiğimiz kısacık bir süre bile yeterince keyif vericiydi. Belki de bir daha gidemeyeceğiniz bir yere uğrayıp görme şansınız varken kaçırmayın derim. Aktarmalı uçuşlar biraz yorucu gibi görünebilir sizlere ama birazcık vaktiniz varsa güzel değerlendirmek için elinizden geleni yapın…
Gezmek, görmek, yeni insanlarla tanışmak, öğrenmek daha çok öğrenmek için güzel bir başlangıçtı benim için…
Kübra Kaya